Allah Mahalicci maƙagin dukka
tunanina,
A gare ka kaɗai nake miƙo dukka
buƙatuna,
A har kullum kuwa kai ɗai ke cika
burina.
Ilahu ka ƙara salati wurinsa
macecina,
Ibnu Abdul, iyalai da sahabban
manzona,
Ilahu Musulmai duk ka saka da
Humairana.
Sanina na yi asusun dukka kalamaina,
Sannan na adana zuci da har ma
gaɓɓaina,
Halinta ya sa ta ta mallake dukkan
ƙalbina,
Humaira a sura har ta zarci
kwatancena,
Humaira guda ce ga matayen duka
ƙarnina.
Allah ne ya dube ni ya amsa
buƙatuna,
A nan ko ya ba ni Humaira ciko na
muraduna,
A yau haɗuwarmu ta sa na zarce
sa’o’ina.
Humaira ki zo na zo zauna ki ji
zancena,
Haɗuwar da mu kai nai alƙawar kama
amana,
Har abadan sam ba ki nadamar amsa
kirana.
Ujila naka yi na a shafa du’a’in
haɗa ƙauna,
Umumin zuci a nan ne za ta yiwo
rana,
Ussin jin daɗi don zan sanya ki a
lemana.
Mataye za sui gulman ki ƙwarai a
hasashena,
Matsayinki zai sa musu kishi har ma
da tsana,
Mance su mu zauna lau lambun
soyayyana.
Alƙawarin nai na riƙe ki tafarkin
manzona,
A’isha kin zama NI a gare NI
tunanina,
A kullum in zama KE a gare KI shi ne
fatana.
Idan na yi aibu ki nusance ni cikin
ƙauna,
Idan kika kauce nai magana ki bi
zancena,
In mun riƙe wannan za mu ci riba kan
ƙauna.
Ranki ya zambo ba ya baƙi sam-sam
kaina,
Rabi na jikina ya za ai na saka
rana?
Rashi na fahimta sam kada mui wa
juna.
Allah naka roƙo mai sa in cim ma
mafarkaina,
Allah sa bayan shekaru ashirin daga
aurena,
A ce ni da ke su wuce muna mararin
juna.